.

 تو را شب ها پیش روی خدا بزرگ میکردم و از انکه بخواهد روزی سوای ان را نشانم بدهد نمیترسیدم . من ب تو فکر میکردم که پدرم را از دست دادم . دستان مهربان مادرم را .من حتی خواهر و برادرم را از دست دادم . من ب تو فکر میکردم ک یادم میرفت زیر گاز را کم کنم . من ب تو فکر میکردم ک یادم میرفت ؛ پوست سرم تاول زده و باید اب حمام را سرد کنم. من ب تو فکر میکردم و تو از هر فعل و برهانی برایم مقرر تر بودی .  دست هایت از دست های مادرم مهربان تر بود .صدایت از صدای منشی عینکی سعید اقا ارام تر بود . تو مقصر این اهتمام های یاوه و باطل بودی. مقصر انتظار کشیدن تمام تاکسی هایی ک دم در خانه میماندند تا ب تو فکر کنم و یادم برود هنور بندهای کفشم را نبسته ام ؛که حداقل هجده پله ی دیگر تا طبقه ی همکف فاصله دارم و شروع کلاسم ساعت هفت و ربع است . تو مقصر تمام بد و بیراه هایی بودی ک ان پیرمرد در ماشینش ؛ ب من و  همه ی اهالی  این خانه میگفت  .من تو را ک میدانی بانی همه این  شایبه هایی و دلت برای ان پیر مرد منتظر داخل ماشین درب خانه ؛ برای دست های مهربان مادرم که فکر میکنند نمیدانم شعله ی گاز را چگونه کم کنم ؛برای ان هجده پله ک تعدادشان را هر روز صبح بر هم میزنم  تا هر دو را یکی کنم و ب کلاس ساعت هفت و ربع برسم ؛  برای خدایی که پیش چشم هایم کوچکت نکرده و دیگر نمیکند ؛ من تویی را ک دلت برای هیچ یک از این ها نسوخت و دیگرهم نمی سوزد ؛ قدر همه ی نا مهربانی هایت  دوست دارم . ....ادامه مطلب

هشت سالش بود ک ان پیراهن گل دار سفیدش را ک با جان و دل دوست داشت ؛ تن یکی از عروسک های بزرگ ترش کرد و پشت در ؛ کنار زباله ها گذاشت ؛در جیب های جانب پیراهن ؛ ان جفت گوشواره ی طلایی که از قدیم الایام دوستشان داشت و دیگر مویی نداشت  تا ان دو را در پیج و تابش پنهان کند جا سازی کرد؛  ک شاید ب موهای بلند دختر علی اقا بیاید . ؛ همه ی ان ریز و درشت هایی ک زیر تختش نگه میداشت ؛ پشت در میگذاشت که دیگران بتوانند از اول کوچه تا حد واسطش ؛ چیزی بین زباله ها برای دختر های کوچکشان دست و پا کنند . ان دختر غمگینی که تمام علایقش برای دختر های شاد دیگر ؛ کنار در گذاشته میشد ؛ تو را  با جان و دل دوست دارد و نمیتواند برای دختر هیچ بی پدر و مادر دیگری جدایت کند . به خدا قول داده است ؛ خودش را زود تر از انکه تو را  از او بگیرند و پشت در بگذارند ؛ جمع کند و از این خانه ک در مسیر دختر های بی پدر و مادر شهر است برود  . . ....ادامه مطلب

....

اَللّهُمَّ عَظُمَ بَلاَّئى وَ اَفْرَطَ بى سُوَّءُ حالى وَ قَصُرَتْ بى اَعْمالى وَ قَعَدَتْ بى اَغْلالى وَ حَبَسَنى عَنْ نَفْعى بُعْدُ اَمَلى وَ خَدَعَتْنِى

....

او مهربان بود  ؛ روی خدا را هشت شب میبوسید . برایش غم هایش را بسط نمیداد .خدا هر شب می امد ؛ جا نماز ترمه دوزش را میبوسید ب شمع دانی ها میگفت ؛ صاحبشان ادم وفاداری ست و زیر قولهایش نمیزند . دیشب وقتی میخواست جانمازش را ببندد تا بگذاردش روی میز کنار گلدان هایش ؛ سرفه اش گرفت . ب شمعدانی ها قول داد ؛ خون ریخته شده روی جا نماز را  خودش پاک کند . قرص هایش از دستش افتادند  . لیوان ابش کف اشپزخانه شکسته شد .او یادش رفت جا نماز را خودش بشوید . ب شمعدانی ها بگوید ک او ادم وفاداری ست و زیر قولش نمیزند . خدا کنار گلدان هایش نشسته است ؛ پارچه ی ترمه دوز خونی را شسته ؛  میرو ....ادامه مطلب

اگر روزی دیدمش حتما از چشم هایش خواهم پرسید ؛ ک اگر تمام اشک های شبانه ی ادم های خوبش را دیده است ؛ چرا در قلب همان ها مهر ادم های بدش را گذاشته است؟  اگر او روح دارد و از همان در تن ادم های خوب غمگین دمیده ؛ باید ب حرمت گذشته ی پاکشان ان هارا ببخشد و دوستشان بدارد . اگر کم بیاورند؛ اگر هیچ چیز نخواهند؛ اگر دل نبندند . اگر بد بشوند . واقعا بد بشوند .

....